Sibelius' Vioolconcert en de schreeuw van de natuur

Simone Lamsma keert terug in de Matinee. Duistere atmosferen omgeven de vele tinten wit in Sibelius' Vioolconcert.

Onuitsprekelijke natuurdrift
Met Roar of Nature won de Chinese componist Xu Ke in 2019 de Eerste Prijs tijdens het Young Composer's Programme van het National Centre for the Performing Arts in Beijing. Kees Vlaardingerbroek, artistiek leider van de ZaterdagMatinee, zat in de jury en herinnert zich "een duister stuk voor groot orkest, waarin een onuitsprekelijke natuurdrift tot uiting komt".
De natuur was ook een grote inspiratiebron voor Jean Sibelius. De gelaagde orkestraties van zijn Vioolconcert zijn dikwijls geduid als het muzikale equivalent van ruige ijsvlakten of besneeuwde naaldwouden. Neem het glinsterende strijkers tapijt waarmee het eerste deel opent: alsof je de poolwind door de bomen hoort suizen. De Britse musicoloog Donald Tovey hoorde in de woeste volksdansritmiek van de finale een 'polonaise voor ijsberen'.

Prokofjevs duistere Zesde
Sergej Prokofjevs Zesde symfonie stamt uit 1947 en vormt met haar donkere, sombere ondertoon een aangrijpende klaagzang voor de verschrikkingen van de Tweede Wereldoorlog. Daarmee schopte de componist tegen het zere been van Stalin. Nog geen jaar later werd het werk door het Sovjetregime in de ban gedaan.

> Meer informatie over uw bezoek aan Het Koninklijk Concertgebouw en de nieuwe coronaregels